Dankdag

Vandaag was het voor ons Dankdag (Thanksgiving).

Voor ons was het een rustige maar feestelijke dag. Peter vierde het door op de een of andere manier zijn tracheostomie-slang te verwijderen. Michel zag het en we konden binnen enkele minuten een schone slang inbrengen. Dat was 's morgens en verder zijn er geen incidenten geweest! Na het eten hebben we Peter zijn eerste proefje van de traditionele pompoenentaart gegeven. De smaak was zo intens dat het schokgolven door zijn hele lichaam stuurde--om je te bescheuren!

Gisteren is Peter ook voor controle bij de cardioloog geweest. De röntgenfoto toonde aan dat hij vetten heel goed verdraagt. We mochten één voedselsupplement (ijzer) schrappen en we mogen over de komende week één plaspil (Lasix) verminderen, waarmee we in werkelijkheid drie medicijnen kwijtraken (daarnaast ook natrium en kalium). We kunnen dan voorbereidingen treffen om zijn voedingsslang te laten verwijderen. Hoera! Voor een tijdje was dat ding nodig, maar nu niet meer en is nu enkel nog een bron van ongemak en huidirritatie. Hij neemt al zijn andere medicijnen twee keer per dag oraal.

Men heeft ons nogal eens over Peters eten gevraagd. Naïef als ik was dat ik dat hij wel makkelijk zou overstappen op borstvoeding, als hij eenmaal mijn melk zou mogen hebben. Maar baby's van 6 maanden zitten al in routines en aan de borst is blijkbaar een onmogelijke overstap voor hem. Het zou zoveel makkelijker zijn als ik niet meer hoefde te kolven, en dan zou Peter ook niet meer tussendoor poederformule van de verpleegsters hoeven te nemen (hetgeen hij eigenlijk helemaal niet lekker vindt). Maar hoe leg je dat een baby uit?

Peter in de wandelwagen

Hier is het videofragment van Peter in de wandelwagen (7 november):

Bent u daar nog?

Ja, ja, we weten het: he is al een schandalig lange tijd geleden sinds de laatste update. Maar hier zijn we dan en we hebben een heleboel goed nieuws.

Met Peter gaat het nog steeds erg goed thuis en hij gaat flink vooruit. We zijn nu uit het stadium waarin hij 50% moedermelk en 50% vetvrije formule kreeg, dwars door een korte periode van 7 dagen waarin hij 75% melk kreeg, en hij heeft nu helemaal geen beperkingen in zijn diëet meer. Het chyle-lek ligt nu definitief in het verre verleden. Peter houdt van eten, en niet alleen zijn volvette diëet, maar ook de papjes die we hem zijn gaan geven (of "lepelvoer" zoals we het noemen). Zodra hij een schaaltje met een lepel ziet gaat zijn mond al automatisch open. Hij heeft de borstvoeding nog niet door, maar Betsy heeft een aantal trucs in gedachten om hem aan het idee te laten wennen. Als we kunnen afgaan op zijn overschakeling van de voedingssonde naar orale voeding, moeten we hem gewoon wat meer tijd gunnen om het uit te vogelen.

Er was helaas nog één eng incident, in de vroege morgen van 26 oktober. Nadat ze Peters luier hadden verschoond, zagen de verpleegsters plotseling dat hij, zonder aanwijsbare reden, aan het stikken was. We weten nog steeds niet wat er is gebeurd, maar we denken dat het bandje van zijn tracheostomie-slang los is geraakt zodat deze in het weefsel van zijn luchtpijp is komen te zitten, en daardoor de opening is dichtgedrukt. Zodra de slang werd verwijderd begon hij weer te ademen, ook al hadden we intussen een ambulance gebeld. De ziekenbroeders waren erg blij dat ze alleen maar hoefden komen kijken naar een lieve baby. Peter is snel over dat incident heen gekomen--wij daarentegen hadden enkele dagen nodig om weer op adem te komen!

Afgelopen zaterdag heeft Peter een leuk avontuurtje beleefd. Minnesota kreeg opeens een nazomer (nou ja, 17 graden is hier bijna tropisch in november!) en we zijn allemaal naar de speeltuin gegaan. Dus hebben we hem en zijn spullen allemaal in de wandelwagen geladen en we zijn op weg gegaan.

(We hadden nog een stukje video van Peter in de wandelwagen, maar Youtube werkte niet vanavond en dus kon ik het niet uploaden. Sorry.)