vrijdag 23 oktober 2009

Eindelijk weekend

We kunnen gelukkig melden dat we deze keer veilig bij de dokter and weer terug thuis zijn aangekomen. Dit was de eerste keer dat de kinderarts van het consultatiebureau Peter te zien kreeg. Hij zei dat hij blij was dat hij onze dreumes eindelijk kon ontmoeten, nadat hij zoveel geruchten over zijn bestaan had gehoord! De dokter heeft ook een bijzondere maandelijkse inenting (Synagis) goedgekeurd om virale ontstekingen van de luchtwegen te voorkomen. Hij gaf ons ook groen licht om met wat vast voedsel te beginnen, dus hebben we geen tijd verloren om vanavond een flinke, smakeloze schaal met rijstepap voor hem te maken. Peters conclusie was: "Mmm... dit is een heel interessante maar rare manier om te eten."


In ander nieuws: Peter "praat" de laatste tijd nogal veel, d.w.z. de gewone geluiden die een baby van 5 maanden maakt. We zijn erg blij, want niet alle baby's met een tracheostomie kunnen geluiden maken. Hij lijkt ons het meest praterig als Daniël in de kamer is, maar hij praat ook met zijn speelgoed.

maandag 19 oktober 2009

Het maandagmorgengevoel

Hallo allemaal,

En het ging allemaal zo goed... Vandaag moesten we beide jongens naar het consultatiebureau nemen voor een controlebezoek. We pakten onze spullen en moesten met twee auto's gaan omdat het te moeilijk is om een verpleegster tussen de twee kinderzitjes in de auto te proppen. Ik ging met Daniël in de kleinere auto. Michel, Peter en de verpleegster reden voor ons weg, dus we waren nogal verbaasd toen we bij de dokter aankwamen en hen nergens zagen.

Wat was er gebeurd? Tijdens de korte rit van 10 minuten van ons huis naar de dokter had Peter overgegeven. Alle voeding die hij voor vertrek had genomen kwam eruit. En het is overal ingelopen--inclusief zijn tracheostomieslang, waardoor hij niet meer kon ademen. Michel en de verpleegster moesten stoppen en zijn slang eruit halen en alle troep opzuigen, daarna halsoverkop naar de eerste hulp van het ziekenhuis, omdat Peter nog steeds problemen had.

Tegen de tijd dat ze ons bij het consultatiebureau bereikten was Peter weer stabiel. Daniël en ik verlieten het consultatiebureau midden in de afspraak. Toen we bij de eerste hulp kwamen was Peter erg blij om ons te zien en zijn gezicht klaarde zichtbaar op toen hij zijn grote broer zag. Peter was de rest van de dag uitgeput, maar verder normaal. Dat is iets wat je niet van zijn ouders kunt zeggen. De afspraak met het consultatiebureau is naar vrijdag verplaatst, dus hopelijk hebben we dan onze krachten en ons verstand weer terug. Om op een vrolijke noot te eindigen: de artsen bij de eerste hulp hebben een röntgenfoto van zijn borstkas genomen en daarop zagen Peters longen er nog beter uit dan tijdens zijn laatste bezoek aan de cardioloog.

dinsdag 13 oktober 2009

Half om half

Peter is nu een maand thuis! We zijn afgelopen donderdag naar het ziekenhuis geweest voor controle. De cardioloog en de longarts waren erg tevreden met de röntgenfoto's van Peters longen. Ze zagen zelfs verbetering vergeleken met het vorige doktersbezoek. Daarom zei Dr. Baker dat Peter nu een mix van 50/50 van mijn melk en de vetvrije formule mag krijgen. Peter schijnt het ook lekker te vinden, want hij eet gretig en groeit! Er waren deze keer geen verdere veranderingen in zijn medicatie of beademingsinstellingen.

Met onze drukke levens hebben we weinig tijd om onze favoriete lectuur te lezen: de misdaadroman. Maar gelukkig krijgen we levensechte raadsels om op te lossen. Ten eerste was daar het Mysterie van de Vermiste Stethoscoop, die bijna een week lang zoek was maar in werkelijkheid de kamer nooit verlaten had. Toen was het eergisteren de Zaak van de Verpleegstersschoenen. We hadden twee verpleegsters voor een dienst (één kwam oriënteren). Ze droegen eendere schoenen. Toen de dienst erop zat vertrok de één en de ander was ontzet dat haar schoenen onvindbaar waren. Gelukkig had ze een extra paar in haar auto. Vijf minuten later kwam de eerste weer terug om de schoenen van de tweede terug te brengen, want ze had ze per abuis aangetrokken, en nam haar eigen schoenen mee. De schoenen van de andere verpleegster staan nog hier.


Daniël is een hele goede grote broer. Vandaag probeerde hij Peter het alfabet te leren met kaartjes. Ja lach maar, maar Peter houdt Daniël bij alles wat hij doet secuur in de gaten. Misschien zal hij Peter tegen volgend jaar wel zo goed hebben onderwezen dat ze samen naar de kleuterschool kunnen gaan.