Op de plaats rust

Helaas geen vooruitgang vandaag. Het vervangen van de circuits zorgt er blijkbaar voor dat de patiënt vocht vasthoudt en Peter moet het overtollige vocht eerst kwijt voor de dokter verder wil gaan met het proces om hem van de ECMO-machine te krijgen. Hij heeft hem toch weer de constante plaspil gegeven in plaats van de ene dosis per 6 uur, met het verwachte resultaat: in 8 uur heeft hij meer geproduceerd dan in de voorafgaande 24. Röntgenfoto’s van zijn longen lieten zien dat hij flink wat vocht in en bij zijn longen heeft en dat moet eerst beter. De ECMO blijft werken op 50ml per kilogram.

De verpleegsters verzekerden ons dat Peter het in hun ogen heel goed doet. Niets bijzonders en hij gaat gestaag vooruit. Peter is de lieveling van de PICU (kinder-intensive care), en zeker die van de verpleegsters die bij hem dienst doen. Interessant genoeg hoorden we vandaag dat hij niet de enige patiënt op de afdeling is die voor “total anomalous”, zoals zij dat noemen, wordt behandeld.

Vandaag is het ons eindelijk gelukt om niet te vergeten de "beterschapsboekrol" mee te nemen, die de kinderen van onze kerk voor Peter hadden gemaakt. Met de hulp van een ziekenbroeder is het in zijn kamer opgehangen.

Temidden van de leegte in ons leven – de leegte die we elke keer voelen als we het ziekenhuis verlaten, de leegte van Betsys buik en de leegte van het bedje dat hem in ons huis staat op te wachten – worden we toch gesterkt door de verzekering van Gods genade, en Zijn bijzondere genade op kinderen van Zijn Verbond. Er zijn vele passages die aantonen dat Hij een bijzonder interesse heeft in het wel en wee van kinderen van gelovigen, bijv.: “Maar de goedertierenheid van de HEERE is van eeuwigheid tot eeuwigheid over wie Hem vrezen. Zijn gerechtigheid is voor de kinderen van hun kinderen, voor wie Zijn verbond bewaren en aan Zijn bevelen denken om ze te doen” (Ps. 103:17-18), “Jeruzalem, roem de HEERE; Sion, loof uw God. Want Hij maakt de grendels van uw poorten sterk, Hij zegent uw kinderen binnen uw muren” (Ps. 147: 12-13) en “Jezus echter riep die kleinen tot Zich en zei: Laat de kleine kinderen to Mij komen en verhinder hen niet, want van zulken is het Koninkrijk van God” (Lc. 18:16), enz. enz. In genade komt Hij ons nabij.