maandag 1 juni 2009

Ademlessen

Hallo iedereen,

Sorry, maar we waren gisteren te moe om nog een blogbericht te plaatsen. Vandaag een bericht van Peters mama. We gingen vandaag eerder naar het ziekenhuis, als onderdeel van een sluw plan om Daniël op een normale tijd in zijn bed te krijgen voor zijn dutje. Toen we aankwamen was er een medisch technicus bezig een echo van Peters hart te maken. Ze had een machine tot aan zijn bed gerold. Hij lag te slapen (verdoofd) terwijl zij de sensor over zijn borst en buik bewoog om alles van verschillende kanten goed te bekijken. Ik heb een plaatje van zijn kloppende hart kunnen zien! De doktoren zullen dan naar de beelden kijken om te zien hoe de reparatie van Peters longaderen gelukt is.

De chyle-lekkage gaat nog steeds door, en dus is Peter van zijn sonde gehaald en wordt hij via een infuus gevoed. Hij krijgt ook medicijnen om deze situatie te bevechten. Dit medicijn verwijdt de bloedvaten zodat hij er extra roze uitziet. Als je hem boos maakt (bijv. als een verpleegster zijn ademhalingsslangetje moet schoonzuigen--daar heeft hij een hekel aan!) dan wordt hij rood als een tomaat--en dat is niet overdreven. Hij huilt ook tranen met tuiten, maar hij kan geen geluid maken vanwege de ademhalingsslang die tussen zijn stembanden loopt.

Op wat kalmere momenten lijkt het erop dat Peter het leuk vindt om in plaatjesboeken te kijken die we van thuis hebben meegenomen. We kunnen zien dat zijn ogen van het ene plaatje naar het andere plaatje bewegen, en dat hij intens naar elk plaatje kijkt, en dan zijn ogen wegdraait als het tijd is om de bladzijde om te slaan.

Vandaag is men ook begonnen met de eerste stap om Peter van de beademing te halen (die grote slang die uit zijn neus komt). Ze hebben een zog. C-Pap-test uitgevoerd: men schakelt dan de beademing voor een bepaalde periode uit om de patiënt helemaal zelf te laten ademen. Als je namelijk zo lang aan de beademing ligt, zo legde de verpleegster uit, dan verzwakken de spieren die je longen besturen. Dus de patiënt moet in training om die spieren weer op te bouwen voor de beademing helemaal uitgaat. We hebben gehoord dat hij het tamelijk goed deed in zijn eerst test van 2 uur. Morgen krijgt hij waarschijnlijk weer een test van 2 uur.

We hebben een heel aangename lunch gegeten met onze vriendin Kristen en twee van haar zonen. En Daniël kreeg van één van de verleegsters het compliment dat hij de meest gehoorzame driejarige is die zij ooit op de intensive care heeft gezien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten