De vele humeuren van Peter

Hallo iedereen,

Hier is Peters mamma weer. Vanuit medisch oogpunt is er vandaag weinig te melden--het gaat zo goed als onveranderd m.b.t. het chyle-lek enz. Morgenmiddag krijgt hij een tracheostomie. De artsen willen de beademingsslang uit zijn neus en in plaats daarvan loopt zijn beademing via een stoma (opening) in zijn keel. Ik heb gemengde gevoelens bij het idee dat er weer een gat in Peters lichaam wordt gemaakt en ben enorm onder de indruk van de hoeveelheid dingen die we moeten leren om voor zijn beademingsslang te kunnen zorgen voor het geval hij daarmee naar huis komt. Maar er zijn enorm veel voordelen voor Peter--hij zal er veel comfortabeler bij liggen zonder verdoving en zal ook meer kunnen bewegen. Alle artsen en vepleegsters geven allemaal hoog op van hoe dit zijn herstel zal versnellen.

Vandaag beschreef de verpleegster Peter als "strijdlustig." Vertaald vanuit het Verpleegsters betekent dit dat hij een rel schopt als ze dingen met hem moet doen zoals hem omdraaien, zijn luier verschonen of zijn beademingsslang uitzuigen. Ik heb al sippe en beledigde uitdrukkingen op zijn kleine gezichtje gezien als ze met zulke dingen bezig zijn. Met zijn wenkbrauwen gefronst gluurt hij naar de rand van zijn bed als de verpleegster daar staat om te zien of ze weer iets onaangenaams gaat doen. Gelukkig zijn alle verpleegsters goedgemutst die de buien van de patiënt hem niet kwalijk nemen.

Maar Peter heeft ook ontdekt hoe hij moet glimlachen. Vorige week zagen we hem in zijn slaap glimlachen en vandaag lag hij klaarwakker naar ons en Michels ouders te lachen! (Laat niemand proberen ons ervan te overtuigen dat dit alleen maar betekent dat 'ie last van zijn maag heeft.) Een glimlach maakt zijn hele gezichtje anders; normaal gesproken heeft hij een nogal serieuze uitdrukking. We zullen deze week proberen dit op een foto vast te leggen. Na morgen zullen we zijn gezicht zonder slangetjes en plakband te zien krijgen!