Tracheostomie

Peter is nu uit de operatiekamer. We hebben net met de chirurg, Dr. Soumekh (spreek uit: SOE-mech), en hij zei dat alles goed gegaan is. Hij heeft wel gezegd dat er tijdens de operatie enig letsel aan zijn luchtpijp is geconstateerd, het resultaat van het feit dat hij vijf weken lang een slang in zijn keel heeft gehad. Dit zal in de toekomst in de gaten gehouden moeten worden. Dit is op het moment geen punt om je zorgen over te maken, want Peter zal nog wel een tijd in het ziekenhuis liggen.

Men heeft Peter naar een vriendelijkere, zij het wel een wat kleinere kamer verplaatst (kamer 15). Deze heeft een raam zodat hij kan wennen aan het dag/nacht-ritme. Er was nog meer positief nieuws van de medische kant: zijn chyle-lek was vandaag minder productief. Zijn rechterdrain produceert nauwelijks nog iets (het is al een aantal dagen erg laag) en de linkerdrain was nog maar 15 ml per uur gemiddeld, d.w.z. ongeveer de helft van wat het de vorige week steeds was. (Excuses overigens voor het abusievelijk verwisselen van de woorden "links" en "rechts" in mijn vorige blogbericht.) De verpleegster was ook tamelijk optimistisch over de laatste röntgenfoto van zijn borst. Peter is ook een stuk minder opgezwollen; vannacht is zijn buikomtrek geslonken van 41 naar 37 cm.

In de nabije toekomst zullen we een dag moeten toewijden aan het leren omgaan met Peters tracheostomie. De informatie die we hebben ontvangen is nogal overweldigend en men heeft ons verzekerd dat men binnenkort 6-8 uur met ons zal doorbrengen om ons alles bij te brengen wat we moeten weten om op ons gemak te zijn als Peter naar huis komt (ook al zullen we dan nog wel een flinke periode thuisverpleging voor hem krijgen). We proberen maar niet te denken aan de enorme veranderingen die dat moment in ons huishouden teweeg zou brengen, want het is nog erg ver weg. Maar toch verlangen we naar die dag.