De chirurg kwam net langs en vertelde ons dat de operatie goed is verlopen. Het is hem gelukt om een catheter te plaatsen met twee aparte ingangen. Voor de operatie was men bang dat dat niet zou lukken, omdat hij nog maar zo klein is. De twee poorten zijn tamelijk belangrijk, want de octreotide (het medicijn dat de chyle-lekkage tegengaat) aan effectiviteit verliest als het door een gewone, een-poortige ingang moet gaan en met andere medicijnen vermengd wordt.
Peter sliep toen we in het ziekenhuis aankwamen. De verpleegster zei dat ze hem niets gegeven had om te slapen. De anaestheticus zei daarop dat zulke natuurlijke dutjes erg goed zijn voor de hersenen; daardoor leren baby's in een normaal patroon van waken en slapen/opladen te komen. Uiteraard bleek Peter dus ook de gevoeligheid voor Murphy's Wet van zijn ouders geërfd te hebben, want hij werd 10 minuten voor hij weer verdoofd moest worden, werd hij wakker... Klaarwakker en klaar om te spelen en toen: twee spuitjes en weer terug naar Dromenland. Nou ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten