Ogen open

Peter heeft vandaag een hele fijne dag gehad, vooral voor ons. Niet alleen doet hij het goed met de ECMO op 70%, hetgeen betekent dat zijn hart voor 30% zelf het werk doet, ook was hij tijdens ons bezoek een uur lang klaarwakker! Ogen wijd open en hij keek ons echt aan. Betsy kreeg ook de kans om zijn haar en zijn lichaam te wassen (niet helemaal naturlijk, vanwege de slangetjes) en zijn luier te verschonen. Voor het eerst hadden we een beetje het gevoel dat we een echt kind hadden. Het ziet er naar uit dat ze Peter toch wat langzamer dan verwacht van de ECMO willen halen, dus het kan nog wel een paar dagen duren.

Betsy heeft kort even met één van de cardiologen kunnen praten. Volgens die dokter is hun grootste zorg dat Peters longaderen wellicht niet goed zullen blijken te functioneren. Dat wil zeggen, de aderen die zuurstof van de longen naar het hart voeren kunnen misschien niet op eigen houtje werken. Dat zou een zeer zware handicap zijn, waar niets aan te doen is, dan een flinke dosis medicijnen. Die medicijnen krijgt hij momenteel al, maar men hoopt toch dat men die langzaam kan afbouwen, dat de vrees toch ongegrond zal blijken en Peter gewoon op eigen houtje kan ademen. De doktoren zijn niet meer zo bang voor het hart.